Rüya gibi bir haftaydı. 
Gürsel Stadı'nın açılışı, 2-1'lik Beşiktaş galibiyeti ve muhteşem tribünler...
Tabi futbolda dün yoktur. Her zaman önünüze bakıp adım adım ilerlemeniz gerekir. Göztepe'nin ligdeki durumuna baktığımızda 'Ne düşer ne çıkar' bir görüntüsü var.  Denizlispor deplasmanında biraz rehavet yaşayabileceği endişesini taşıyordum.
Sarı-kırmızılılar her zamanki gibi müsabakaya tempolu başladı. 
Ta ki Serdar Gürler'in 9. dakikadaki golüne kadar.. Bu dakikadan sonra takım tamamen geriye çekildi. Jerome'un şutunda kaleciden dönen topu Halil'in tamamlamak istediği ancak başarılı olamadığı pozisyon dışında Denizlispor yarı sahasına giremedi desek yeridir.
Rakibin üst üste geliştirdiği ataklarda Beto her zamanki gibi görevini yaptı. Kurtarışlarıyla Göztepe için ne kadar önemli olduğunu bir daha gördük... Sadece Göztepeli oyunculara güven vermekle kalmıyor, rakibi de demoralize ediyor. 
Göztepe kadro kalitesi açısından Denizli takımından kat kat üstün olmasında rağmen inanılmaz baskı yedi. Birçok oyuncu normal performansının çok altındaydı.
Napoleoni yokları oynadı, Halil durgun, Jerome tatsızdı. Soner her zamanki efektif oyunundan uzaktı.. 
Savunma da bir noktaya kadar direnebildi. 85. dakikada Denizlispor Estupinan ile beraberliği sağladı. 
Bana göre Göztepe için bu karşılaşma ileriye dönük tehlike sinyalleri verdi. O tehlikenin adı da hedefsizlik... 
Göztepe'nin kalan haftalarda Avrupa hedefine tutunması için ciddiyeti bir an olsun elden bırakmaması gerek. Avrupa bu sezon için zor olsa da gerçekçi bir hedef olabilir. Yönetimin, teknik heyetin ve taraftarın önceliği bu takımın Avrupa hedefine tutunmasını sağlamak olmalıdır...